کد مطلب:211236 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:246

لقب صادق
از القاب جعفر بن محمد علیه السلام صادق است و این لقب به قدری شهرت یافته كه امام ششم را به این لقب می شناسند و اسم ثانوی او شده است و چون گفتار او مانند اجدادش تا پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم برسد همه به صداقت و امانت بوده او را صادق گفتند.

آثار رشد و فضیلت در این امام به حد كمال رسیده و او پیشوائی بزرگ و مردی شریف



[ صفحه 22]



و نجیب و باهوش و ذكاوت و ملقب به صادق گردید - همه كس او را صادق می خواندند دوست و دشمن به صداقت او اعتراف و اقرار داشت و هیچ جای تردید نبود كه لقبی بسیار به جا و شایسته است و به قدری شیوع یافت كه زمان خودش هر كس می گفت صادق معلوم بود كه مراد جعفر بن محمد باقرالعلوم است و با آنكه القاب و كنای دیگری داشته هیچ یك مانند صادق كه به صدق گفتار و صداقت لهجه او تأیید می شد شهرت نیافت.

این خلكان و دمیری و جاحظ نوشته اند لقب صادق مخصوص جعفر بن محمد علیه السلام بود كه در گفتار و كردار راستی و درستی را رعایت می كرد و چون همه مردم سخن او را راست و درست شناختند او را صادق خواندند همانطور كه جدش رسول الله را محمد صادق امین خواندند.

اولین كسی كه لقب صادق را به امام ششم داد ابوجعفر منصور بود زیرا امام ششم به او وعده داد كه به زودی به خلافت می رسد و طولی نكشید كه وعده امام صدق نمود و چنانچه در كتاب امام محمدباقر علیه السلام گفتیم آن حضرت هم این وعده را به ابوجعفر داد و لذا در مدت امام معاصر همیشه به امام باقرالعلوم احترام و تكریم می نمود.

در خبری می نویسد: ابومسلم خراسانی از امام جعفرصادق علیه السلام درخواست كرد كه قبر جدش امیرالمؤمنین علیه السلام را به او نشان دهد فرمود در حكومت مردی از بنی هاشم به نام جعفر منصور قبر جدم آشكار می گردد.

و چون خبر این پیش بینی به منصور رسید در رصافه بود كه بسیار مشعوف شد و چون به خلافت رسید گفت باید جعفر بن محمد را صادق بخوانیم [1] و در همان اوان بود كه قبر شاه ولایت در اراضی حیره نجف امروز آشكارا گردید به شرحی كه در كتاب خودش نوشته ایم.

در محیط پر آشوب اواخر اموی و انقلاب دعوت ابومسلم خراسانی صداقت و راستی مخصوص صادق آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم گردید كه همیشه با صراحت لهجه حقایق را می گفت و میان خانواده اش امتیازی به این صدق لهجه داشت چه او هیچ وقت به سخنی كه از حقیقت او واقف نبود مبادرت نمی كرد و به كاری كه به صحت او ایمان نداشت نمی پرداخت و در گفتار صادق خویش همیشه دلیل و برهان اقامه می كرد و درستی و صداقت زینت معنوی و افتخار ارثی او بود و مباهات می كرد كه از جدش و پدرانش این فضیلت را به ارث برده است.

برخی خواسته اند بگویند در محیط تاریك عصر آل مروان به قدری دروغ و نادرستی



[ صفحه 23]



شیوع داشت كه گفتار صادق و درست امام ششم علیه السلام به سرعت شگفت آمیزی تجلی كرد و هر كس از مطلبی كه از افكار عمومی می شنید متزلزل و ناراحت می شد به آن حضرت مراجعه می كرد حقیقت امر را می شنید و به آرامش و آسایش برمی گشت و امام جعفرصادق علیه السلام اولین مبارزه ابتدائی او این بود كه با نادرستی و كذب و دروغ و تهمت و افترا و بهتان و غیره مبارزه كرد و سخن راست و منطبق با حقیقت را به مردم نشان داد تا از افكار عمومی لقب صادق گرفت.


[1] اعيان الشيعه ص 91 بخش دوم از ج 4 - جعفر بن محمد عبدالعزيز سيد الاهل ص 44.